1.Wywołać doznanie ciężaru szczęki dolnej, z jednoczesnym wysuwaniem warg ku

przodowi i ich rozciąganiem jak przy uśmiechu.

2. „Młynek” przy ustach zamkniętych.

 Krążyć językiem w ustach w lewo i w prawo.

3. „Młynek” przy ustach otwartych.

 Wargi ułożone jak do wymawiania samogłoski „a”.

4. Wyrzut języka do przodu.

 Czubek języka powinien być zaostrzony. Język wysuwamy najpierw powolnym ruchem,

a następnie szybko i energicznie.

5. Usta lekko otwarte.

 Język w jak najszerszym kształcie wysuwać w dół, przykrywając nim dolną wargę.

6. Starać się sięgnąć czubkiem języka do nosa.

7. Język sięga na przemian do nosa i brody.

8. Szybkie, stopniowo coraz szybsze uderzenie końcem języka o górne zęby i dolną wargę.

9. Starać się sięgać językiem jak najdalej w lewo i prawo, w górę i w dół.

10. Rytmiczne uderzanie końcem języka o ostatnie dolne zęby. Szczęka nieruchoma.

11. „Koci grzbiet”. Koniec języka oparty o dolne zęby.

12. „Łopatka i zwężenie”.

 Rozluźniony język lekko wysuwamy do przodu, potem ściągamy.

13. Sięgamy na przemian czubkiem języka do lewego i prawego policzka, tak jakbyśmy

chcieli coś z tych policzków zlizywać.

14. „Wahadełko”.

 Wykonujemy językiem poziome, wahadłowe ruchy.

15. Górna warga mocno napięta na górnych zębach. Język ją spycha.

16. „Koniki”.

 Uderzamy czubkiem języka o twarde podniebienie, naśladując przy tym odgłos

biegnącego konia

17. Sięgamy czubkiem języka do miękkiego podniebienia.

18. Szybkie uderzenie językiem za górne, przednie zęby

19. Zwinąć język w trąbkę /rulonik/ i w tej pozycji wysunąć przed wargi. Następnie dmuchać

tak, aby powietrze przepływało tylko przez rulonik, a nie bokami.

20. Oblizywanie warg, stopniowo zaginając coraz bardziej na zewnątrz koniuszek języka.

21. Podnoszenie i opuszczanie tylnej części języka. Koniuszek języka opiera się o dolne

dziąsła, a tylna część języka podnosi się dotykając miękkiego, częściowo zaś twardego

podniebienia.

22. „Cmokanie” językiem o podniebienie.

23. Wysunięty „Żądłem” język chować do ust tak, by dotykał on górnych zębów i

podniebienia.

24. Wodzenie językiem po podniebieniu w różnych kierunkach.

25. Nie odrywając języka od podniebienia otwierać i zamykać usta. Koniuszek języka dotyka

górnego dziąsła.

26. Koniuszek języka opiera się o dolne zęby i dziąsło. Usta początkowo zamknięte, potem

otwarte.

27. Przyciskać czubek języka na przemian – do górnych i dolnych siekaczy.