ZABAWY KLASYCZNE
Pluszakiem atak.
Dzieci siedzą w kole i przekazują sobie powoli pluszaki (mogą być dwa, trzy). Z boku są na kartkach napisane imiona dzieci. Prowadzący podnosi kartkę i woła imię na niej, osoba wywołana musi podbiec do ściany, by uniknąć trafienia. Prowadzący łagodzi albo wzmacnia zabawę poprzez opóźnienie czytania imienia, lub przyspieszenia.
PRZERÓBKI KLASYCZNE
Rzut w lenia
Rzucanie do celu to podstawowa zabawa. Tym razem jest to Leń, który śpi i nie chce iść do przedszkola. Znajdujemy ochotnika do tej roli. Kładzie się na dywanie na brzuchu. Reszta dzieci dostaje do ręki miękkie przedmioty - piłki, pluszaki, zwinięte szaliki, ping pongi. Ustalamy odleglość z jakiej będziemy rzucać do lenia (ważne, by była on optymalna). Teraz dzieci pojedyńczo rzucają w Lenia, by go obudzić. Liczy się trafienie tylko bezpośrednie, czyli nie można turlać w kierunku Lenia, przedmiot musi z góry spaść na Lenia. Dla zwiększenia atrakcyjności możemy ubrać Lenia w czapkę ochronną, nakolanniki, majtki bezpieczeństwa. Modyfikacje zabawy mogą być przeróżne:
- Trzeba rzucić w Lenia dodatkowo przez duże koło (hula hop)
- Leń śpi z wyciągniętą nogą i ręką
- Rzucamy nie z jednego miejsca, ale spoza koła (wcześniej je tworzymy z taśmy)
- Trafiamy tylko w określone miejsca Lenia (pupa i lewa łopatka)
- Rzucamy w biegu, bez zatrzymania
ZASKOCZENIA
Rozpoznawanie głosu innych dzieci to dość powszechna zabawa. Wystarczy jednak, by do odgadnięcia było szczekanie pieska, którego udaje inny uczeń, by było ciekawiej. Odmiany tego ćwiczenia:
- Głos emocjonalny (płacz, złość)
- Szept głośny
- Mówienie przez płacz
- Śpiew operowy
- Dziwne zwroty Ratunku atakuje mnie mucha, Kocham cię
- Kichanie