wtorek, 07 październik 2014 00:00

Aktorskie

Napisał
                 Scenki aktorskie to najtrudniejszy gatunek scenek. Jest to po prostu opowiadanie historii z podziałem na WSTĘP, ROZWINIĘCIE, PUNKT KULMINACYJNY I ZAKOŃCZENIE.                O ile sama scenka jest improwizowana, to jednak dialogi są wstępnie przygotowane podczas próby. Występujący sami muszą wyreżyserować historię, przygotować scenografię i poszczególne sceny. W rozmowach nie zaskakujemy się dodatkowymi pytaniami (Pinokio, słyszałam, że się świetnie całujesz), chyba, że tak było ustalone w opracowaniu. Skupieni jesteśmy na efekcie dla widza, dlatego mówimy głośno i gramy czytelnie. Samą scenkę na ogół przygotowujemy 3 razy dłużej niż ją potem odtwarzamy. Wcześniej decydujemy się na konkretne rekwizyty. Można również przygotować kartki do robienia notatek i planu scenki. Skupiamy się na odtworzeniu przygotowanej improwizacji. Można wprowadzić ramy czasowe jej grania (najlepiej 10 do 15 minut).

Niewolnica

               Teoretycznie wystarczy podać tytuł i wszystkich na grupy (najlepiej 4 do 6 osób). Dzieciom małym nie dajemy tego rodzaju scenek, bo rzadko są dobre. Na początek łopatologicznie pomagamy tworzyć akcję i bohaterów (powiedzmy 5 osób).

               Kolejne fazy przygotowania scenki aktorskiej:

  1. Znalezienie ról - Niewolnica, Nowa Właścicielka, dwie Córki Właścicielki i Stara Właścicielka, która może mieć potem kilka dodatkowych ról.
  2. Scena I - życie Niewolnicy u Starej Właścicielki - ważne, by zarysować poprzez rozmowy charakter oby postaci
  3. Scena II - życie u Nowej Właścicielki, bez Niewolnicy - też zarysowanie charakterów
  4. Scena III - sprzedaż na targu Niewolnicy
  5. Scena IV - pierwszy dzień Niewolnicy u Nowej Właścicielki
  6. Scena V - znęcanie się psychiczne nad Niewolnicą przez Pierwszą Córkę
  7. Scena VI - zarysowanie się przyjaźni między Niewolnicą i Drugą Córką
  8. Scena VII - wsypanie trutki na szczury do zupy przygotowanej przez Niewolnicę, przez Pierwszą Córkę
  9. Scena VIII - szpital
  10. Scena IX - wyrzucenie Pierwszej Córki z domu przez Mamę

              Traktujemy Scenki I - II jako WSTĘP, III - VI jako ROZWINIĘCIE, VII jako PUNKT KULMINACYJNY, a VIII - IX jako ZAKOŃCZENIE.

             Zobowiązujemy aktorów do grania każdej z tych scen przez określony czas (Scena I musi trwać 5 minut). Aktor musi mieć umiejętność grania bez akcji, ale tak by nie było nudno i by można było go poznać, poprzez język czy sposób poruszania.

            Polecam jedną, spontaniczną próbę, będącą próbą generalną i występ. Jeśli ma ona efekt artystyczny możemy ją pokazać widzom mniej wymagającym (rodzicom czy innej grupie aktorskiej).

 

 

Czytany 20367 razy Ostatnio zmieniany niedziela, 28 kwiecień 2019 07:23
Więcej w tej kategorii: Bliźniacze »