BEZ SŁÓW

1. Króciutkie wprowadzenie do tematu BYCIE AKTOREM JEST ŁATWE – 10 min.

           Prowadzimy rozmowę o aktorstwie w życiu codziennym i proponujemy krótkie role. Najlepiej to robić w kręgu, nie wstajemy jednak do ćwiczeń. Kilka propozycji.

• Drapanie po głowie/plecach

• Ocieranie nosa

• Ziewanie

• Zabicie muchy na ręce

• Poprawienie fryzury

  Wykorzystujemy aktualną pozę aktorów:

• Siedzisz i słuchasz

• Rozglądasz się wokół

• Nudzisz się

  2. Krąg – cała grupa – 10 min

               Dzieci siadają w kręgu i kładą się spać. Ciągniemy sami historię typu:

• Przeciąganie się

• Rozbieranie butów

• Kładzenie się

• Przypomnienie sobie, że trzeba się umyć

• Ubieranie butów

• Łazienka idziemy się myć

• Przyjście i kładzenie się

• Próba snu

• Przypomnienie sobie, że trzeba zdjąć buty

• Zdjęcie butów

• Sen

• Przypomnienie sobie, że trzeba zgasić światło

• Gaszenie światła

• Położenie się spać

• Przypomnienie, że trzeba zdjąć buty

• Zdjęcie butów

• Położenie się

• Atak muchy

• Czajenie się

• Duchota

• Otwarcie okna itd.

  W starszej grupie każdy z ćwiczących ma wymyślić powód wstawania. Pomysły dopasowujemy do wieku grupy (poprawiasz sobie piżamę, żeby była seksy; dzwonisz do narzeczonej i mówisz o miłości)

  3. Scenki 2 – 3 osobowe – 20 min

               Proponujemy wykonanie scenki bez słów. Jeśli zaczną mówić to nie przerywać, ale ograniczyć ilość słów. Ma trwać ona kilka minut.

• Ktoś je chrupkę, dwie osoby patrzą smutno

• Cień i lustro

• Mama z dwójką dzieci na spacerze, jedno chce do parku, drugie do sklepu, ciągną mamę w różne strony

• Śpiące dwie osoby ściągają z siebie pościel

• Mijanie się na wąskiej kładce

• Wymiana baterii w tanecznicy

• Skradanie się by ukraść poduszkę koledze

• Dzieci i budzik, na sygnał jeden wychodzi i wyłącza go

• Ogrodnik i suchy kwiatek, trzeba go podlewać

  4. Emocje – zabawa – 15 minut

               Każdy instruktor musi mieć w repertuarze zestaw zabaw emocjonalnych. Dostosować je trzeba do wielkości sali i wieku aktorów. Bardzo podoba się dzieciom Rzut pluszakiem.

  Każde dziecko dostaje jednego pluszaka wielkości pięści lub miękką piłkę. Grupa ustawia się w szeregu. Jeden z uczestników przebiega przez scenę, a grupa musi go trafić. Trzeba odpowiednio dobrać odległość od biegającego. Można modyfikować zabawę. Przed uciekającym biegnie obrońca z tarczą (tacą kelnerską i odbija piłki).

  5. Chrupki – wiarygodność – 10 minut

             Każde dziecko dostaje kilka chrupek i będzie je jeść w roli. Działanie dzielimy na kilka części. Jedzenie jej powoduje określone reakcje.

  Chrupka, która powoduje wieczną młodość

• Lekko ugryźć z jednej strony – bez efektu

• Mocno z drugiej strony – kwasota

• Szybko z jednej i z drugiej – bez efektu

• Jeść z zamkniętymi oczami – świetnie, czujemy młodość

• Jeszcze raz – ohyda

• Dokończenie bez efektu

  Chrupka śpiewająca

• Mamy chrypę i rzęzimy

• Gryz – mniej rzęzimy

• Drugi gryz – nie rzęzimy

• Gryz z lewej śpiewamy nisko

• Gryz z prawej śpiewamy wysoko

• Gryz z lewej do prawej śpiewamy od niskiego do wysokiego

• Gryz z prawej do lewej odwrotnie

  Chrupka walcząca

• Gryz normalny

• Gryz nieudany – ręka oddalona od ust

• Walka z ręką

• Ręka za głową

• Ręka do przodu

• Chrupka w czoło

• Improwizacja (w nos, z wysiłkiem, niespodziewanie)

  Naturalnie można samemu wymyślić historie z innymi chrupkami (śmierć, głupi śmiech, zamiana w kota)

  6. Przechodzenie przez salę w roli MUZYKA – 10 minut

•             Babcia z laską/ bez / energiczna

• Tanecznie / z połkniętym kijem od miotły

• Ze strachem / z odwagą

• Dzidzi raczkujące / ledwochodzące / z klapem

• Szukanie pieniążka

• Szukanie znajomego wśród pozostałych dzieci

• Chowanie twarzy przed innymi

• Odbijanie piłki / ping-ponga

• Sprężyście / bez werwy

• Po wąskiej kładce / po chwiejącym się mostku

• W ciemnym pomieszczeniu

• Przyginając się / podnosząc się

• Po błocie

• Po gorącym piasku

  7. Pokazy (3 do 5 osób) z przygodami – 20 min

                Celem ćwiczenia jest Znalezienie utrudnień w prostych ćwiczeniach. Dzielimy aktorów na grupy i każemy im przygotować scenki, w których ma się wydarzyć coś, co utrudni jego wykonanie. Nie zależy nam na akcji, ale na zagraniu prostych emocji. Zakazać prowadzenia skomplikowanych dialogów (kelner nie rozmawia długo z klientem, tylko przynosi danie, które ląduje na jego spodniach).

• Modelki (z przygodą, nie wiedzą gdzie iść)

• Policjanci kierują w różne strony ludzi

• Czarodzieje leczą poprzez omdlewanie

• Drapacze (dzieci drapią się w różnych miejscach)

• Tajniacy gubią tropy

• Nieśmiałe dzieci próbują zabić pająka

• Zły nauczyciel ucisza dzieciak

  8. Powrót do zabawy z pluszakami, by wymęczyć aktorów – 5 – 10 min

  9. Rozmowa w kręgu Po co tu jesteś?

  Odpowiada każdy z uczestników – do końca zajęć.