EMOCJE (12)
Trudno wywołać jest STRACH w warunkach klasowych. Dobrze jest zasygnalizować tylko tą emocję. Dopiero na wyższym poziomie aktorstwa przechodzimy do ostzrjszych scenek.
Dział:
Podstawowe
ZŁOŚĆ to najciekawsza emocja do pokazania. Wystarczy sobie przypomnieć, że my sami lubimy się przysłuchiwać jak ludzie się kłócą.
Dział:
Podstawowe
RADOŚĆ jest powszechnie znaną emocją, z którą nie ma specjalnie kłopotów. Przy pokazywaniu jej musimy ostrzegać, by nas ona nie zdominowała. Człowiek nie może się tylko cieszyć. Wypada się zasmucić nad śmiercią swojego psa, a nie z radością kupować nowego.
Dział:
Podstawowe
Trudno jest zagrać SMUTEK dzieciom. Nie wymagajmy za dużo i chwalmy dzieci robiące to dobrze.
Dział:
Podstawowe
OCZEKIWANIE jest dość łatwe do wytworzenia. Każde dziecko cieszy się na urodziny czy na jakiś posiłek. Śmiało można wymagać dobrego pokazu emocji.
Dział:
Emocje wtórne
PEWNOŚĆ SIEBIE to typ ważniaka. Dzieci widzą takie osoby wokół siebie. Kojarzymy to także z odwagą, a dzieci lubią grać ważniaka. Młodzież łatwiej łapie tą emocję w postaci twardziela.
Dział:
Emocje wtórne
PODZIW też jest bliską emocją. To tak nakręcają młodych media. Zachwycać się potrafią wszystkim. Starać się znależć kilka poziomów zachwytu.
Dział:
Emocje wtórne
RESPEKT jest trudny do zagrania. W wersji nieśmiałość jest jeszcze nieźle, ale jako powstrzymanie się przed pyskowaniem do szefa jest gorzej. Nauczyć podobieństw i różnic.
Dział:
Emocje wtórne
WSTRĘT to umiejętnść robienia min obrzydzenia. Dzieci to lubią, nie za długo. Ale ze wstrętem nie ma na ogół kłopotów.
Dział:
Emocje wtórne
ZADZIWIENIE jest bliskie zdziwienia. Warto nad tą emocją popracować. Patrzeć, by nie była za sztuczna.
Dział:
Emocje wtórne
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- Następny artykuł
- koniec