Chcę zmieniac świat. Nie chcę być biernym obserwatorem głupstw, które robią ludzie. Nie trzeba odkrywać Ameryki po raz drugi. Są pewne przesłania, i fakty, które nie podlegają dyskusji. Palenie szkodzi. Grubi mają w życiu gorzej. Jazda po pijanemu jest karalna, a żona czy dziewczyna, która siada do auta z nawalonym mężem czy narzeczonym, to idiotka. 
Temat wydaje się niebezpieczny, bo kto powinien pisać o poezji i poecie? Literaturoznawca? Człowiek, który wiele czyta, czy ten, który wiele pisze? Ktoś, kto jest w literaturze od środka, czy ktoś, kto patrzy na nią z zewnątrz? Krytyk czy fan poezji? Mamy tyle mitów o niej, że strach poruszyć ten temat. A problem nie jest aż tak skomplikowany.
Cały czas biłem się z myślami, czy mam napisać tę książkę, czy nie. Nie dałbym rady, ale „zmusiły” mnie do tego matki, które w przedszkolu miały ze mną zajęcia tego typu. Nie mam wykształcenia przedszkolnego i nie mam odwagi pisać z poczuciem wszystkowiedzącego nauczyciela edukacji przedszkolnej.
Zapraszam do stosowania zajęć twórczych. Wydałem trzy części. Proszę pamiętać, że zajęcia twórcze są nie tylko dla uczniów, bo osobą, która się przy nich najlepiej rozwija, jest sam nauczyciel. Jeśli ktoś myśli o samorealizacji - z całą pewnością jest to dobra droga. Każdy, kto je będzie prowadził, wciąż musi nabierać wprawy i starać się podciągać w swojej twórczości. 
Chyba każdy zastanawiał się, jak by wyglądało jego życie, gdyby ożenił się z Baśką, najładniejszą dziewczyną z placu. Chyba każda zastanawiała się, jak wyglądałoby jej życie, gdyby wyszła za mąż za Witka, najbogatszego chłopaka w szkole.
ZAJĘCIA TWÓRCZE W SZKOLE to gotowe scenariusze lekcyjne, mające na celu uczenie dzieci nie poprzez napełnianie umysłu wiedzą, ale przez rozwój inteligencji, ćwiczenia i zadania, które mają na celu rozwój osobisty. Wciąż powtarzam, że chciałbym, by najważniejszym przedmiotem w szkole było CHCENIE.
Poszukiwanie nowych sposobów nauczania zawsze było wyzwaniem dla nauczycieli. Każdy podświadomie czuje, że kilkugodzinne siedzenie w ławce i pisanie w zeszycie nie może być jedyną formą edukacji.
Moment usypiania dziecka po całym dniu to wyjątkowy czas. Warto go przeżyć bez pośpiechu. Nie może to odbywać się tak, że przeznaczamy na niego czas między kolacją z resztą rodziny a oglądaniem telewizji. To ma być krótkie święto rodzica i dziecka. Trudno poświęcić je na rozmowy, dlatego czytanie jest najlepszym rozwiązaniem.
„Brydżyści” na pewno nie są o brydżu. To tylko pretekst, by opowiedzieć o życiu czterech przyjaciół, którzy mieli zamiar „godnie” żyć. Przeszkodziły im jednak komunizm, stan wojenny, a potem trudna transformacja ustrojowa w drodze do Europy.
Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że słowo „mama” jest wyjątkowe i kojarzy się, no, może nie z samym dobrem, ale na pewno z dobrem. Żyjemy w tej świadomości do późnej starości. I obyśmy z nią zmarli. Niestety nie zawsze jest tak dobrze. I o takim przypadku jest ta książka, kiedy wszystko wymyka się spod kontroli i słowo „mama” brzmi już całkiem inaczej, wręcz wrogo.
SKLEP
MAMA – Liso! Musisz iść do sklepu.
LISA – Dobrze mamusiu. A co mam kupić?
M – Zapisz sobie.
L – Ech! I tak wszystko zapamiętam.
M – Zobaczymy. Po kolei: 20 dkg drożdży, kawałek kiełbasy dobrze obsuszonej, paczkę imbiru, paczkę igieł, puszkę śledzi, 10 dkg słodkich migdałów i butelkę octu.
L – Tak, tak, tak. Zapamiętam wszystko.
WCHODZI ANNA – Nie pójdziesz ze mną do sklepu?
L – Ha, ha! Właśnie miałam iść spytać ciebie o to samo. Co masz kupić?
A – Szare mydło, paczkę sucharów żytnich, pół kilograma kawy, kilogram cukru w kostkach i metr gumki. Acha! Kawałek kiełbasy…
AL – Dobrze obsuszonej.
SĄSIADKA – Czy idziecie do sklepu?
AL – Tak.
SĄ – O moje kochane, czy nie zechciałybyście kupić dla mnie paru rzeczy?
AL. – Chętnie, chętnie.
SĄ – To kupcie szpulkę białych nici nr 40 i słoik cukru waniliowego. Czekajcie, czekajcie. Co to ja jeszcze chciałam?
A – Może kawałek kiełbasy?
AL. – Dobrze obsuszonej.
SĄ – Tak, tak. Właśnie kiełbasy. Jak mogłyście się domyślić?
A L IDĄ I WYJĄ – Kawałek kiełbasy / dobrze obsuszonej/2x
IMPROWIZACJA ŚPIEWY TOWARÓW
PRZYCHODZĄ DO SKLEPU, KOLEJKA
SPRZEDAWCZYNI – A czego łaskawe panie sobie życzą?
A – Proszę tak: paczkę sucharów żytnich, pół kilograma kawy i…pół kilograma kawy.
S – Iiiii…
A – Metr gumki.
S – Czy to wszystko łaskawa pani/
A – Tak, to wszystko.
L – A dla mnie: paczkę imbiru, paczkę igieł, puszkę…śledzi, 10 dkg słodkich migdałów i…butelkę octu.
S – To wszystko?
L – Oczywiście!
DOSTAJĄ CUKIERKA, WYCHODZĄ, ŚPIEWAJĄ
L – Anno? Czy nie przypominasz sobie, czy ja kupiłam drożdże?
SZUKAJĄ, WRACAJĄ = SW
L – Zapomnieliśmy 20 dkg drożdży.
S – Tak, tak! ZE ŚMIECHEM Jednak czegoś zapomniałyście.
A – To ona zapomniała.
BIORĄ CUKIERKA, WYCHODZĄ, ŚPIEWAJĄ = CWŚ
A - A szare mydło?
L – Coś podobnego.
SW
A – Zapomnieliśmy, zapomniałam szarego mydła
S – Tak, tak, ŚMIECH WIĘKSZY Też kłopoty z pamięcią…
CWŚ
A – Liso, jestem pewna, że nie kupiłam cukru.
L – Anno! Tylko mi nie mów, że nie kupiłaś cukru. Przecież z całą pewnością musiałaś kupić cukier.
SW
A – Jest cukier?
S – Najlepiej będzie, jeśli wyjmę nowy słoik cukierków na zapas, bo zdaje mi się, że wyjdzie cały.
A – Nie! Już teraz nie wrócimy.
CWŚ
L – Chodź, teraz pobiegniemy. Zauważ, w tym miejscu przypominało nam się to, o czym zapominałyśmy. Teraz ominiemy to miejsce biegnąc.
BIEGNĄ
A – Dobrze poszło.
L – Dobrze. Wiesz, pośpiewajmy znowu trochę.
Kawałek kiełbasy dobrze obsuszonej….
WYGŁUPY I RYKI
A – Liso!!! Przecież my nie kupiłyśmy kiełbasy…
CISZA
A – To wszystko dlatego, że ktoś wpadł na pomysł robienia kiełbasy dobrze obsuszonej. Dlaczego ludzie nie mogą jeść zwyczajnej kiełbasy?
L – Nie powinnyśmy biec.
SW
L – Ale to głupia piosenka.
WCHODZĄ, S WYJMUJE NOWY SŁOIK CUKIERKÓW
AL. – Nie dziękujemy!
S – Ach tak? To co chcecie?
L – 3 kawałki kiełbasy dobrze obsuszonej.
A – Jeśli w ogóle taka kiełbasa może być dobra.
WYCHODZĄ, IDĄ
M – Coś okropnego! Jak długo cię nie było.
L – Nic dziwnego, musiałyśmy przecież kupić tej kiełbasy.
M – ale zuch z ciebie, niczego nie zapomniałaś.
